Gonienie za sensacją opłaciło się.

Publikacja przez Wprost nagrań z podsłuchów uratowała częściowo głowę redaktora naczelnego. Słaba sprzedaż tygodnika, straty z reklam to coś czego wydawcy danego czasopisma bardzo nie lubią.

Obiektywnie: gdyby nie odwaga wprost (ryzykowali wiele), która owszem szła w parze z przewidywalnym wzrostem egz. I zyskiem dla spółki (.. to nie grzech zarabiac! ) to wielu z nas nadal bezmyślnie oddawaloby głos nie w WYBORACH a w "PLEBISCYCIE POPULARNOSCI" danego ugrupowania. Może w końcu zacznie nas obchodzić, kogo wybieramy na swoich przedstawicieli. "Zainteresuj się polityka nim ona zainteresuje się Toba".