Realia z d... Kapitan SG na dwuosobowym patrolu, he, he. Prokuratorka latająca sama z legitymacją i prowadząca drewniane rozmowy z ludźmi, bez procesowego dokumentowania czynności. Wiceminister jadący przkonywać jakiegoś tam majorzynę żeby objął placówkę SG. Nie dowództwo Oddziału SG (mniej więcej odpowiednik Komendy Wojewódzkiej w strukturze Policji) tylko jakąś kilkunasoosobową placówkę. Bajka dla dużych dzieci.

Realia z d... Kapitan SG na dwuosobowym patrolu, he, he. Prokuratorka latająca sama z legitymacją i prowadząca drewniane rozmowy z ludźmi, bez procesowego dokumentowania czynności. Wiceminister jadący przkonywać jakiegoś tam majorzynę żeby objął placówkę SG. Nie dowództwo Oddziału SG (mniej więcej odpowiednik Komendy Wojewódzkiej w strukturze Policji) tylko jakąś kilkunasoosobową placówkę. Bajka dla dużych dzieci.

oglądam i owszem ale niedosyt jest spory. często drewniana gra (zwłaszcza pani prokurator, ale o topa poniżej możliwości), smuca nierealne zbiegi okoliczności (patrol goni klłusowików na jakimś zadupiu i przypadkowo przez lornetkę widzi głównego bohatera - w górach gdzie nawet w sezonie można łazić pół dnia po szlakach i nie spotkać żywego ducha, gdzie LATAMI UPA wymykało się wojsku) już chyba łatwiej trafić w totka. potem to właśnie główny bohater w tych przepastnych dzikich lasach przypadkowo rzeczjasna znajduje martwą żonę. on - nie kto inny. on nie wilk ani niedźwiedź, ani pies.
ale nade wszystko wnerwia budowana na siłę atmosfera grozy która ma chyba wypełnić wyjatkowo rozwleczona fabułę. w skali szkolnej daje 3+ spodziewałem się więcej.
baza ludzi umarłych toto nie jest.

najlepiej wychodzą postaci drugoplanowe - lokalne indywidua tworzące "klimat".