Zmieszczenie się w 140 znakach jest zabawą intelektualną. Brakuje czasem 40 znaków. Na złożone polemiki fachowe. Ale nie 140.
Ćwiczenie lakoniczności wypowiedzi jest fajne.

Prawdziwszą zabawą intelektualną jest napisanie długiej, rozbudowanej wypowiedzi, z bogatym słownictwem itp.
Czy lakoniczność jest taka fajna, nie byłbym taki pewien. Wystarczy mi już lakoniczności w SMS-ach. W internecie wolę mieć możliwość napisania wypowiedzi tak długiej, jak mi się chce. Dlatego Twitterem się brzydzę i uważam za szatański wynalazek.

Wydaje mi się, że Twitter z tym ograniczeniem do 140 znaków raczej przesadzał i... ogłupiał. Niektórzy tak bardzo się przyzwyczajają do lakonicznych wypowiedzi, że potem nie potrafią już czytać nic dłuższego. A widok książki to dla nich najbardziej przerażający widok. No, bo jak to? Przeczytać kilkaset stron książki?! Zgroza! Hahahahaha.