Właściwie szkoda, bo to bodaj jedno z niewielu miejsc gdzie legalnie można było obejrzeć polskie filmy.

~walter
Nigdy nie zrozumiem używania słowa "legalnie" w kontekście obcowania ze sztuką (sztuka filmowa?).

Przykład. Tworzę dzieło i uznaję je za wartościowe. Zatem cena, i to konkretna, musi być. Zamykam dzieło w skrzyni i wyznaczam zasady dostępu do niego. Ale jak to, mało kto chce do mnie przychodzić, chociaż zapraszałem. A skrzynia za odpowiednią opłatą u mnie jest zawsze otwarta. Postanawiam więc udostępnić kopie swojego dzieła. Oryginał jest tylko mój, ale kopie niech rozchodzą się w tysiącach i tysiące tysięcy jednostek monetarnych przynoszą. Staję się rozpoznawalny. Poziom mojego życia zmienia się o 137 stopni. Jednak pewnego dnia dowiaduję się ze statystyk w arkuszach kalkulacyjnych, że moja sława jest właściwie nie wpełni opłacona. Jezu! Mógłbym mieć pełne 180 stopni, gdyby każdy zwykły ślepacz (oglądający) płacił! W kancelariach, towarzysze od bycia stale pod krawatami, za grubą i moją kasę, radzą aby powoływać się na prawo: prawo autorskie. Więc wiecie i rozumiecie... od dziś każdy kto ogląda i nie dokłada się równo do spłaty zaciągniętych długów jest przestępcą. Działa nieleganie!

Oglądasz, wielbisz, jesteś drobną cześcią famy (137 stopni), ale nie zapłaciłeś, więc jesteś nielegałem. Taka to filozofia.