No tak, śmierci Palacha też byli winni ci, co krytykowali najwspanialszy z ustrojów i wcielających go w życie wspaniałych wykonawców. Nie wstyd panu?

Redaktorze (R. Ziemkiewicz), trochę samokrytycyzmu, należał się panu ten kubeł zimnej wody, obrósł pan w piórka i w tym zaślepieniu swoją "wielkością" utracił poczucie rzeczywistości. Dopiero zmasowana krytyka (jak najbardziej słuszna) może sprowadzi pana na ziemię i uświadomi, że istnieje w życiu, coś takiego, jak pokora. Grubiaństwo, tupet, megalomania - na szczęście - jeszcze nie są w cenie. Próba zakrzyczenia, zatupania tego, co uznali internauci za dużą bezczelność z pańskiej strony, jest już tylko żałosnym spektaklem.

Brawo Panie Rafale !. Niech się Pan już nie włóczy i regularnie prowadzi Salonik...