Do mnie żadna obsesja nie dotarła. Gardzę tym szajsem.

Łabędzi śpiew Mattela. Długometrażowa reklamówka (nie nazwałbym tego filmem) - głębią przesłania, tandetą realizacji i kiczowatą estetyką dorównuje poziomem do całokształtu działań marketingowych Mattela.

Mogło być inaczej, tylko reżyserem musiałby być Wes Anderson, który w takiej estetyce czuje się jak rybka w wodzie, a ścieżkę dźwiękową powinien był zrobić RHCP (Californication dla dużych dzieci). Tylko Mattel nie ma jaj, żeby taką produkcję zrobić.

Tak czy siak, Barbie - promując szkodliwe wzorce - jest równie atrakcyjna i pożyteczna, jak palenie tytoniu, a Mattel skończy kiedyś jak firmy tytoniowe.

Faktycznie świetny product placement, który robi promo. Ale mnie zupełnie ten temat nie porywa. No Barbie…Ok… i co dalej? Nie ma w tym nic więcej.
Co Wy o tym myślicie?