Nigdy by nie trafił na antenę gdyby nie nazwisko po tatusiu.

Ale ktoś tu ma kompleks. Co to za różnica jak trafił? Ma swój styl i charakter, który może się podobać lub nie. Czy każdy dziennikarz muzyczny w tym kraju musi być od razu brudnym, zafascynowanym paręnaście lat temu punkiem i offem, pseudo-rocko-elekro-hiphopo-hipsterem? Bo "autentyczny skoro się interesuje" - to wszystko? A jak się okaże, że ktoś jest odrobinę bardziej stylowy czy gustowny - zarówno w samym sposobie prowadzenia jak i wgl dobierania słów czy utworów - to już wszystkie psy powiesić. Super. Później mamy dziennikarzy muzycznych od siedmiu boleści fascynatów, którzy rzekomo tak wiele wiedzą, a wysłowić się nie mogą.