Gdyby BW czytał swoją stronę to by może się ugryzł w język, pardon w klawiaturę, przed wygłaszaniem podobnych teorii i nie dawał dobrych rad albo pouczeń. Bo jego autorzy i wydawcy wciąż zmagają się z syndromem dziennikarskiego i redaktorskiego przedszkola, z którego inni już dawno wyrośli a oni ciągle repetują podstawy warsztatu.

Nieprawda! Jeśli ktoś decyzuje się na samobójstwo w zatłoczonym centrum handlowym, na dodatek narażając życie innych (bo może spaść na kogoś), to musi się liczyć z tym, że później będzie się go nazywać po imieniu, czyli samobójcą. Poza tym ludzie mają prawo wiedzieć, czy czyjś upadek to wina niebezpiecznego obiektu, w którym w każdej chwili można spaść ze schodów, czy raczej skutek decyzji o przeskoczeniu przez barierki. Zadaniem mediów jest INFORMOWANIE, a nie ukrywanie faktów.

Nie róbmy z samobójstw tematów tabu. Przecież równie przykre dla rodzin mogą być informacje, że ktoś z ich bliskich zginął w wypadku lub został zamordowany. Uważam, że pan Węglarczyk w tym przypadku nie ma racji. O samobójstwach należy pisać, gdyż są one coraz częstsze, zwłaszcza wśród młodzieży. Niestety, osoby, które głośno mówią o swoich problemach psychicznych, depresji itp. skazane są na społeczny ostracyzm.