Śmieszą mnie te korporacyjne stanowiska, raportowania, wykazywanie się. Świat pracy to teraz korpoludki- gonienie za celami, zyskami, sprzedażą. Aby napchać cudze kieszenie. Człowiek trybik, niewolnik z kredytem. Nazwy stanowisk oczywiscie musza byc zagraniczne, bo to lepiej brzmi. A jak sie tak zastanowić, to po co gonić i za czym. Ci, co pracują przy umierających, ciągle powtarzają, że taki człowiek na koniec nie mówi, ze czegos nie zrobił w pracy, ze nie zdążył czegos zawodowo osiągnąć, tylko, ze np. żaluje, że z najblizszymi mie był blisko, ze z kims nie porozmawiał. To się właściwie liczy

Powodzenia Gosiu, jestem pewna/y, że dasz sobie radę :)