nie znacie się, przecież to klasyczny przykład literatury reportażowej - reporter jedzie do miasta, pisze, jaką pije kawę i jaka jest pogoda, a potem dopycha nic nieznaczącymi szczegółami żeby tekst mający n treści miał objętość 10n (wierszówka)

Przeczytałem więcej książek non fiction niż Pan Karnowski i zaświadczam: ta książka jest, niestety, bardzo zła.

Te wtrety o żarciu w założeniu chyba oryginalne miały być a pasują jak pięść do nosa. Próżno w tym grafomanskim belkocie doszukać się choć przebłysku talentu literackiego. Z pustego w próżne i Salomon nie naleje.