Wielu (w tym ja) zareagowało radością. Typ bardzo nieprzyjemny, przekonany o swojej… wielkości.

Człowiek wróci z urlopu, a tu takie przykre wieści. Panie Kubo! Powodzenia i dziękuję. Pan nawet o tym nie wie, ale bardzo pomógł pan bliskiej mi osobie i nie mówi ona o panu inaczej niż „anioł nie człowiek”. Osobiście, ale i z punktu widzenia osoby zajmującej się zawodowo rynkiem medialnym, mam nadzieję, że jeszcze podejmie pan dziennikarskie wyzwanie.
Pozwolę sobie na koniec na smutne podsumowanie, którego pewnie by nie było, gdybym nie przeczytała także komentarzy pod tekstem. Otóż jeśli faktycznie część z nich pisali byli współpracownicy pana Jakuba, a nie trolle, to pozostaje jedynie ubolewać nad klasą i dojrzałością autorów i współczuć każdemu takich „kolegów” i „koleżanek”.

Szkoda Kuby. OddziL w Trójmieście widać że wyparowuje powoli jak woda na Saharze. Niebawem zaniknie.