Mój tata jest kierowca. Przez 15 lat mojego zycia praktycznie go nie widziałam. Najwiecej czasu z nim spędzałam jak z nim jeździłam w wakacje w trasy do Turcji, Grecji, Iraku. Przejebane życie w kabinie. Praktycznie zero kontaktu z rodzina bo rozmowy są drogie a internet wszędzie nie łapie. A patrząc przez pryzmat kierowcy: w sklepach nie byłoby żarcia, sraj taśmy, gdyby nie te „przyglupy”. Codziennie świeże bułeczki: powinno sie dziękować kierowcom, ze w niedziele pojadą po pieprzona make i zawiozą do piekarni. Poświęcają weekendy na to żeby inni mogli sobie obsrane dupy wytrzeć... porazka

Ten film w pełni zniechęca do tej pracy, jeżeli taki był cel - super! Co więcej - czy ktoś zostaje kierowcą wbrew swojej woli? Nie, to świadomy wybór.

Świeże bułki, wędliny itd.