Oj, oj! Szczęście, żem już prawie pięćdziesięcioletnią nastolatką obecnie jest. Coś mi te manewry pana Owsiaka zanadto tanim teatrem trącą. Pamiętam początki WOŚP. Ten udany zryw wbrew wszystkiemu i wszystkim. Petarda! I porównuję z obecnymi manewrami pana Jurka. O co kaman się pytam ? Żałoba? Urażone ego? Gdyby chociaż tydzień odczekał z powrotem do szefowania Orkiestrze miałabym przynajmniej wrażenie, że coś przemyślał. Z czymś się zmierzył. Coś postanowił...

Tysiące bojarów błagało Iwana Grożnego by nie abdykował. Car jednak po dłuższym czasie usłuchał zrozpaczony lud.

Psychol skradł mu show, więc musiał coś uszczknąć Adamowiczowi. Wielkie ego Owsiaka widać na kilometr.