Zieliński był wyjątkowym gadem, jechał po pracownikach, szczególnie po tych z dużym doświadczeniem, bo sam go nie posiadał. Bezczelny, arogancki typ z politycznego nadania.

Wyszło słabo, bo ludzie dziennikarze, foto i piłkarze zaprotestowali, zapanowało powszechne oburzenie. Tymczasem okazało się, że sprawa była już wcześniej dogadana z ekipą, która miała przejąć Woronicza. Trzeba było tylko znaleźć jakiś pretekst, by się wyrwać z PZPN.

Po twarzy widać, że wiele lat przepracował w PZPN