Z dezerterów robimy bohaterów. Zlekceważyli rozkaz AK dotyczący zakończenia działalności. Nie złozyli broni, a ich działalność dryfowała w kierunku rabunkowych band maruderów. Zabili winnych i niewinnych. Żołnierzy i cywilów. Niekiedy całe wsie. Zginęli nie osiągając żadnego celu, a wiele niszcząc. Tam, gdzie działali, zostawili gorzkie wspomnienia udności. Byli ślepą ścieżką polskiej historii.

I my teraz robimy z tych ślepców bohaterów!?

Mój pradziadek, były Ak-owiec, miał znajomych wśród żołnierzy "wyklętych/przeklętych" i różne historie o nich opowiadał. Z jego opowieści wyłanił się jeden obraz: zbiegiem okoliczności, przypadkiem, zrządzeniem losu... itp. żołnierze, którzy wykazali się męstwem i odwagą w trakcie września 1939 oraz okupacji wśród tych "wyklętych" nie byli. Byli inni, którzy wchodzili do wiejskich domów w środku nocy i pod groźbą karabinu kazali się nakarmić i ubrać. I jak mówił pradziadek, powywoływali się na "patriotyzm." To wyjątkowo przykre, że dzisiaj gloryfikuje się postawy, które wywoływały pośród ludzi strach i łzy.

To jest dobry film? Po 20 minutach ludzie wychodzili z kina. Tez nie wysiedziałam do końca.