Serial świetny od strony technicznej. Widać było staranność i wydaną kasę. Rodzi się jednak pytanie: po co? Tak wypranego z emocji produktu telewizyjnego to ja dawno nie widziałam. Oglądając serial miałam wrażenie, że scenariusz powstał na podstawie noty w Wikipedii, a każdy odcinek to odfajkowanie kolejnego okresu życia. Kiedyś wydawało mi się, że Bodo i inni aktorzy z okresu międzywojennego nie potrafili tańczyć i śpiewać. Po serialu nabrałam do nich szacunku. To dzisiejsi aktorzy tego nie potrafią. Kto pozwolił Romie Gąsiorowskiej tańczyć? Przecież ona naprawdę nie ma do tego drygu.
Była szansa, żeby zrobić serial na poziomie, ale wyszło jak zawsze. Żal.

Gawiedź z Lemingradu lubi seriale na poziomie Świat według Kiepskich, natomiast gardzi ambitnymi serialami jak serial Bodo.

Skoro scenariusz był słaby, pełen dłużyzn, a dialogi drewniane, do tego jeszcze serial reklamowany jako ,,biografia" okazał się zaledwie inspirowany życiem Eugeniusza Bodo, to sam Pan Tomasz i jego piękny głos, gra ,,rodziców" Bodo, ,,Dymszy", ,,Moryca", ,,Trudi" i ,,Reri" to za mało. Widzowie z ciekawością i nadzieją na fajne widowisko zasiedli do 1-szego odcinka serialu, ale jak widać, poczuli się rozczarowani, co pokazał ,,odpływ" widzów. A całe przedsięwzięcie powinno było opierać się głównie na scenariuszu, a nie na sprowadzanych zza granicy kosztownych dodatkach do strojów, czym szczycili się twórcy.