autoryzacja to polski wymysł, nigdzie indziej nieznany, chory i w zaprzeczeniu do wolności słowa, niezależności dziennikarskiej. To tak jakby nagrywać program w TV a potem go oglądać i zmieniać. Prasa to dno.

"Mnie tam w ogóle nie było. A jak nawet byłem to przyszedłem, wyszedłem, a za wino zapłaciłem własną kartą kredytową".

Autoryzacja to niestety tylko jeden z wielu śladów PRL-u w polskim prawie prasowym... Przykre, że to właśnie prawo zakłada potencjalną niepoczytalność osoby odpowiadającej na pytania dziennikarza. Każdy przecież ma rozum i wie co mówi - co się powiedziało, to się nie "odpowie" ;)