Grzegorz Miecugow: "dbać o tę tradycję - mówi Miecugow, przyznając, że polega ona na tym między innymi, iż istotą „Trojki” były indywidualności, osobowości, to, że mniej ważna była playlista wynikająca z polityki wydawców muzycznych, tylko ważniejsze było to, co przynosili ze sobą do radia ludzie."
Marek Niedźwiecki: "Kiedy jakiś czas temu w radiach pojawiły się playlisty, stwierdziłem, że one nie zabijają tylko radia, ale zabijają również, a może przede wszystkim, muzykę. Artyści zaczynają nagrywać pod konkretne stacje: odpowiednia długość, tempo, nieskomplikowane teksty. Żeby tylko ich zagrano, zaprezentowano szerszej publiczności. To chore zło, które przyszło do nas ze Stanów."
Powiem wprost, bez owijania w bawełnę - nie potrafię zrozumieć, dlaczego w Trójce oprawę muzyczną zastąpiono playlistą. Jedynym logicznym... argumentem, jaki przychodzi mi do głowy, to playlista... jako... blok reklamowy, tj. usługa dla wytwórni i pluggersów... Zło... ale jeszcze większym złem byłoby, gdy takie coś funkcjonowało w mediach publicznych za friko, tj. największe i najbogatsze wytwórnie miałby darmowy szwedzki stół. Nigdy nie zgodzę się na istnienie playlisty w Trójce, czy to jako narzędzie marketingowe, czy to jako podążanie za ogólnoświatowym trendem i pogoń za "nowoczesnością".
Nie jestem też aż tak naiwny, by uwierzyć, że tzw. oprawcy muzyczni kierują się wyłącznie swoim gustem i strzelaniem w "target". Dziennikarstwo muzyczne upadło i jest niżej niż dziennikarstwo polityczne. Etos wylądował na śmietniku historii - dlatego ogromny szacunek dla takich radiowców jak Pan Tomasz Wybranowski. Dziękuję, Panie Tomaszu - znam Pańskie audycje nadawane z zielonej wyspy :-)
Po obecnej ekipie redakcji muzycznej Trójki nie spodziewam się inicjatywy oddolnej na rzecz wyrzucenia playlisty na śmietnik - tam, gdzie jej miejsce. To jest żelazny punkt strategii komercjalizacji tego medium w XXI w. Najgorsze, że wielu słuchaczy nawet nie zdaje sobie sprawy, o co tak naprawdę toczy się gra. Playlista zabija muzykę. To potworek stworzony przed media komercyjne, celem zwiększania przychodów: bezpośrednio poprzez wpływy z wytwórni, pośrednio poprzez schlebianie gustom "targetu", a co za tym idzie, zwiększaniu słuchalności w danej grupie docelowej i zwiększaniu wpływów z reklam. O ile w przypadku mediów komercyjnych to zrozumiałe, bo ich celem jest generowanie zysku dla właścicieli, o tyle w przypadku mediów misyjnych to samo zło.

"fajnosłuchacze" (spodobało mi się to określenie) w ogóle sa niesamowici, oburzali się na muzykę klasyczna w Trójce, jak to nie pasuje do tej stacji i sobie robili bardzo mądre żarty z nazwiska redaktora dziennikarza Przemysła Psikuty. Pewnie w swej ignorancji nie mają pojecia, że przed 2001 rokiem były zawsze audycje z muzyką klasyczą w Trójce. [...] Szczerze mówiąc, równie co Hlebowicza i "dobrozmianowców" w Trójce nie trawię niektórych tę Trójkę ratujących.

Audycja Brodki - chyba muszę odszczekać krytykę. Spodziewałem się muzycznej męskograniowejstelkokontynuacji, czyli Podsiadły itp. offfartystów, których utwory kwartałami, półroczami, latami okupują czas antenowy Trójki. Muzyka w porządku, tj. z jednej strony w moim eklektycznym guście (ale nie to jest najważniejsze, bo mój gust nie jest wyznacznikiem), z drugiej taka, która nie wyłazi trójkowym słuchaczom z lodówek. Zachęcam Brodkę do sięgania jeszcze bardziej po mniej oczywiste i wypromowane rzeczy. Portishead to na tyle znana marka, że mi szkoda by było czasu antenowego audycji, które trwa 55 minut i jest emitowana raz w tygodniu. Jeszcze jeden plus - dzięki temu, że Offensywa trwa godzinę, zamiast dwóch - Stelka musi dokonywać większej selekcji utworów, więc może wreszcie skończy z promozapętlaniem. Podobnie w przypadku Gacek - Atelier to były 4 godziny wtórności, półrocznych promocji płyt, promosów itd. Aksamit trwa połowę krócej i jest od razu lepiej. W przypadku tej dwójki - skrócenie czasu okazało się lekiem na wtórność i przeginanie promocyjnej pały. Generalnie jestem zdania, że w Trójce każdy redaktor powinien mieć tylko 1 audycję autorską i nie powinna ona trwać dłużej niż 2 godziny. W ten sposób byłoby więcej czasu na na inne, nowe audycje. Wyjątkiem może być LP3 i Lista. Więcej świeżej krwi - przydałoby się kilku nowych redaktorów prowadzących muzyczne audycje autorskie. Zachęcam do posłuchania np. audycji w rozgłośniach regionalnych Polskiego Radia - dla mnie, w sumie, mają większą wartość niż wszystkie audycje Trójki. Na miejscu szefostwa Trójki ściągnąłbym kilku redaktorów z siostrzanych stacji lub zwyczajnie zakontraktował audycje (pozostawiając ich w macierzystych rozgłośniach) - szczególnie polecam Radio Koszalin, Radio PIK, Radio Kraków itd. Warto przyjrzeć się redaktorom z rozgłośni studenckich - np. audycja Melodie Mgieł Nocnych w Radiu Kampus. Wielu ludzi - z potencjałem - tworzy autorskie audycje w rozgłośniach internetowych - uważam, że niektórzy są znacznie lepsi niż Trójkowe ikony radiowe.
Wracając do audycji Brodki - przydałoby się parę progów, tj. zmian tempa, ale o tym pisze wielu słuchaczy, więc opinia chyba dotarła do prowadzącej. Więcej autorskich odkryć - więcej muzyki nieznanej, nieobecnej w mediach, a ciekawszej od tego co jest promowane. 55 minut - to może być kolejna radiowa wyspa, na której mieszka muzyka, a nie promotorzy dużych wytwórni.