To nie jest film dokumentalny, to jest dokumentoid. To 19 minut smętnego radowania się swoją pozycją (z dzisiejszej perspektywy uberprzejrzałą), z czego dwie minuty zajmują przebitki gotowania mleka + robienia budyniu.

Właściwie brzmią tu słowa Durczoka w trakcie dyskusji, kiedy zapytano go, co chciałby dodać do swojej wypowiedzi, po czasie produkcji tego filmu (rok!): "wszystko to, co wycięliście".

Dno, żenada, kobiety w charakterze paprotek. Dyskusja po filmie była tak nieistotna, tak bardzo pozbawiona jakiegokolwiek sensu, że musiałem wyjść, żeby nie rozpłakać się z bezsilności, że dorośli ludzie nie mają nic do powiedzenia.

Smutek, żal, rozpacz.

Do wurman: jaką trzeba miec w sobie zajadlosc aby chodzic po sajtach i ciagle wypisywac takie rzeczy? W tak specyficzny internetowym malkontenctwie? A co do Blogersow to bardzo dobrze ze powstal taki film. A sceny z budyniem są zaj..iste!

Ten budyń to z pałki?