Zbrodnia to niesłychana, z orzeszka łupinka obrana! Obrawszy gdzieś przepadł przestępca, by nad innym orzeszkiem się znęcać. A orzeszek, nagi, zmarznięty, do słodkich ust chciałby być wzięty. Lecz przez szpon brudny, skażony mógł orzeszek być obnażony. Nikt więc nieszczęśnika nie zbawi, jako przysmak się on nie jawi. I tak leży bez łupinki i w smutku, a życie uchodzi zeń powolutku. Pragnął swą śmierć w radość spożywcy zmienić, lecz zapomniany umiera na ziemi. Jego męki zostają wreszcie skrócone, gdy orzechowe ciałko ginie przez szpilkę zgniecione. Chciał orzeszek umierać w imię słusznej sprawy, lecz żył nie w czasach idealizmu, lecz pustej zabawy.

Oj tam, oj tam. Wielkie autorytety się odezwały z Janeckim na czele, co złośliwość ma wyostrzoną, ale zapomniał jak kantował dziennikarzy w redakcji na kasę, aby tylko samemu mieć większą premię. I kolejny moralista pierwszej wody z tej samej redakcji, choć właścicciel inny, ale Majewski widzi jak się wyciąga kasę ile się da i od kogo można, bo to zawsze aktualne.

Internet się burzy. ideał dotknął ... orzeszków :)