RMF, co to było kiedyś za radio. Już niewiele w tej stacji zostało z jej świetności. Mocny atut, to bez wątpienia redakcja Faktów oraz poranne i popołudniowe rozmowy. W tej dziedzinie nie mają w Polsce żadnej konkurencji. I nie chodzi wyłącznie o samych prowadzących, bo Piasecki wydawał się bezkonkurencyjny do momentu gdy nie pojawił się na Żurawiej
😀. Tam przekonał się, że same nazwisko nie wystarczy. Trochę to wyglądało jak w polityce z Tuskiem, który uwierzył w siebie do momentu wyborów na prezydenta. Silnym akcentem w RMF nadal pozostaje dział promocji i akcji specjalnych. Najsłabszym ogniwem stali się, niestety mówię, to z bólem, prezenterzy. Olo się wypalił i chyba jego już te felietony nawet nie śmieszą. Skowron ma cichą nadzieję, że z racji zasług lat nadal będzie mógł odbierać zasłużoną wypłatę. Choć musi go frustrować współpraca z resztą częścią poranka, gdy sobie przypomni złote lata tego niegdyś mocnego walca radiowego. Bo kiedyś poranek również rozjeżdżał wszystkich równo. Plusem jest to, że nadal dobrze płacą za podawanie komunikatów SMS w ciągu godziny po kilkadziesiąt razy w przerwach na reklamy, a w międzyczasie słuchając ubogiej playlisty. Zasięg techniczny ratuje żółto niebieskich. Pamiętam dobrze z jakimi wypiekami na twarzy trudno było się oderwać od tego radia. Dziś trudno jest je włączyć nawet na parę chwil, bo od razu słyszysz numer SMS.

Trójka radziłaby sobie lepiej, trzeba tylko ograniczyć audycje polityczne w ramówce do minimum.

To prawda że Polsat chce przerobić radio Muzo na radio disco-polo albo zamknąć albo sprzedać?