Dźwięk fatalny.
Pani Nagler chce przełamywać stereotypy, ale jeden musiała koniecznie wzmocnić i łopatologicznie wielokrotnie powtórzyć: na temat rzekomego polskiego antysemityzmu. Wątek nic nie wnoszący, a nawet spłaszczający relacje między dyrektorem a poszkodowanymi rodzicami.

Z plusów - gra aktorska (świetny Damięcki i Grochowska), scenografia i klimat lat 90. Za niedociągnięcia scenariuszowe i bezsensowny wątek antysemicki (połączony z sugestią, że postać grana przez Komana jest gejem) ktoś powinien polecieć. Zawiodłem się na tym serialu, bo potencjał miał ogromny, a błędy w adaptacji na poziomie podstawówki. Nie mieliście myślącego scenarzysty, czy w montażu wyszły takie bezsensowne kulfony?