Raczej jest synonimem upadku radiowego świata.

W jak opłakanym stanie została antena programu 3 pisali odchodzący pracownicy - brak rąk do pracy, szybkie awanse osób nie mających pojęcia o warsztacie, montażu, brak kart mikrofonowych. O Studiu Reportażu podobnie - przemoc, scysje, brak komunikacji, w efekcie odejścia. Nie kojarzę żeby były jakiekolwiek akcje charytatywne. Koncerty z małą oglądalnością, no ale jak sam pan kierownik obraża co rusz artystów, to branża do takiego przedstawiciela radia nie przyjdzie. Wizerunkowy kryzys trwa nadal.

Jakbym czytała Trybunę Ludu, pasmo sukcesów a w rzeczywistości bieda z nędzą.