"Polska pod krzyżem" językowo odpowiada wiernopoddańczemu padaniu na kolana. Plus oczywiście cała wspominana tutaj tradycja stabat Mater. Ale cieszę się, że Kościół (=matka) wreszcie oprzytomniał i chce stanąć pod krzyżem. Potrzebuje tego jak kania dżdżu.

"Polska pod krzyżem" językowo odpowiada wiernopoddańczemu padaniu na kolana. Plus oczywiście cała wspominana tutaj tradycja stabat Mater. Ale cieszę się, że Kościół (=matka) wreszcie oprzytomniał i chce stanąć pod krzyżem. Potrzebuje tego jak kania dżdżu.

Jak widać w postach pod tym artykułem marksistowski rak stoczył sporą część naszej populacji. Lewackie postulaty eliminacji Kościoła i religii z życia publicznego są tylko wstępem do właściwego kroku, czyli zniszczenia jakiejkolwiek wiary (poza wiarą w Rewolucję) i wszelkich jej instytucjonalnych przejawów. Nienawiść, agresja i zamiary są zupełnie nieskrywane. Agenda neokomuny nie przewiduje istnienia KK i tylko brak możliwości sprawia, że nie dochodzi jeszcze do fizycznej eksterminacji jak we francuskiej Vandei. Ci sami "postępowi" i światli maja natomiast paszcze pełne frazesów o tolerancji i wolności przy okazji szerzenia własnych wizji nowego świata. Tyle tylko, kochane bękarty Marcusego, że jest to tzw. "tolerancja represywna", czyli żadna. Zatem wsadźcie sobie tę pogardę i pouczenia, bo co jak co, ale na komunę Polacy maja antyciała i, jak wiemy z historii, nie tylko za nią nie przepadają, ale potrafią ją skutecznie neutralizować. I tak będzie tym razem.