KRRiT musi pić dużo kawy "po turecku", aby na te figlarne wróżby wystarczyło jej fusów. Abonament ostatecznie zaniknie w wyniku rosnącej świadomości widzów i słuchaczy od dawna nabijanych w butelkę. Przez lata reguły były proste. Partyjne koalicje zwane medialnymi uderzały na TVP i PR od frontu, dzieliły stanowiska i sprawowały swoje prymitywne rządy niszcząc państwowe media. Pracownicy mediów uprawiali politykę, toteż za politykę byli zwalniani przez innych pracowników też uprawiających politykę. Nowelizacja ustawy medialnej w 2010 r. miała zakończyć te komiczne praktyki i dać nam apolityczne media. Część dziennikarzy, szczególnie programów informacyjnych, potraktowała tę legislację poważnie. Nie posądzajmy ich o naiwność. Mieli do tego prawo i dobrą wolę. W końcu obiecali to parlamentarzyści w uchwalonej ustawie, a parlamentarzyści, zgodnie ze składaną przysięgą, kłamać nie mogą. Takie słowo to nie dym, ani nie kurek na dzwonnicy. A jednak tu dziennikarze zostali oszukani (chyba, że ktoś zna inne słowo). Mniejsza o PR, bo tam nie ma konfitur, ale w TVP pojawili się tarzysze partyjni okropnie fałszując starą przyśpiewkę o mediach publicznych oraz o niewidzialnej dla zwykłego śmiertelnika misji. Na marginesie warto wspomnieć, że inkryminowanej misji nie potrafiła na Woronicza znaleźć nawet Najwyższa Izba Kontroli. Nic dziwnego, owa misja to w praktyce podział mediów pomiędzy partyjnych namiestników, ostatnio trafnie i modnie zwanych politrukami. W wyniku zapowiedzianego przez posłankę PO Iwonę Śledzińską-Katarasińską i przewodniczącego KRRiT Jana Dworaka "odpolitycznienia mediów publicznych" w TVP powstały trzy udzielne polit-biura. PO - Jedynka, Dwójka, Kultura, Historia, itd. PSL - Info. SLD - Polonia. Zorganizowany przez apolitycznego przewodniczącego KRRiT Jana Dworaka (UD, UW, PO) cudowny "konkurs" na prezesa Juliusza Brauna, wygrał... apolityczny Juliusz Braun (UD, UW), który wybrawszy również w cudownym "konkursie" dyrektora Jedynki Piotra Radziszewskiego (w pozostałych antenach zabrakło cudów, więc skorzystano tam ze zwykłego objawienia) usiłował przez pół roku prowadzić z publicznością (m.in. Teatru na Żywo) grę operacyjną pod kryptonimem: Telewizja Apolityczna, ale zagubił się w meandrach konspiracji tracąc wiarę i wiarygodność. Apolitycznego prezesa dzielnie wspierał (wszechobecny w Teatrze na Żywo) jego niedawny bezpośredni przełożony, również apolityczny minister kultury Bogdan Zdrojewski (PO), i też nie miał do siebie zaufania. Aż dziw bierze, że obaj nie wystąpili jeszcze w programie TVN "Piaskiem po oczach" (być może dlatego, że jest apolityczny). Zdesperowany przewodniczący KRRiT Jan Dworak oświadczył w końcu, że pełne odpolitycznienie mediów, zwanych (fałszywie - przypis mój) publicznymi, jest niemożliwe i zażądał od Narodu opłat z tytułu posiadania gniazdek elektrycznych. I tu się kończy przypowieść o paradzie słabych blagierów i potrójnym kłamstwie. Politycznym - media nie są publiczne i publiczność nie będzie ich utrzymywać. Są partyjne, a zatem abonament, jeśli koniecznie chcą, mogą płacić członkowie dzielących się nimi partii, wg parytetu. Handlowym - TVP i PR to spółki prawa handlowego rozliczane z zysku, czyli działalności komercyjnej (ostatnio ponad 80% przychodów). Mamy tu do czynienia z wieloletnim procederem psucia rynku godzącym w prawa konkurencji i konsumentów. Merytorycznym - abonament to nie towar, ani usługa i sprawa nie wytrzyma krytyki w żadnym sądzie.
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniamiużytkowników portalu. Wirtualnemedia.pl nie ponosiodpowiedzialności za treść opinii. Jeżeli którykolwiekz postów na forum łamie dobre obyczaje, zawiadomnas o tym redakcja@wirtualnemedia.pl
KRRiT: w 2013 roku wpływy abonamentowe spadną o 70 mln zł
KOMENTOWANEGO ARTYKUŁU
KOMENTARZE (4)
WASZE KOMENTARZE
KRRiT musi pić dużo kawy "po turecku", aby na te figlarne wróżby wystarczyło jej fusów. Abonament ostatecznie zaniknie w wyniku rosnącej świadomości widzów i słuchaczy od dawna nabijanych w butelkę. Przez lata reguły były proste. Partyjne koalicje zwane medialnymi uderzały na TVP i PR od frontu, dzieliły stanowiska i sprawowały swoje prymitywne rządy niszcząc państwowe media. Pracownicy mediów uprawiali politykę, toteż za politykę byli zwalniani przez innych pracowników też uprawiających politykę. Nowelizacja ustawy medialnej w 2010 r. miała zakończyć te komiczne praktyki i dać nam apolityczne media. Część dziennikarzy, szczególnie programów informacyjnych, potraktowała tę legislację poważnie. Nie posądzajmy ich o naiwność. Mieli do tego prawo i dobrą wolę. W końcu obiecali to parlamentarzyści w uchwalonej ustawie, a parlamentarzyści, zgodnie ze składaną przysięgą, kłamać nie mogą. Takie słowo to nie dym, ani nie kurek na dzwonnicy. A jednak tu dziennikarze zostali oszukani (chyba, że ktoś zna inne słowo). Mniejsza o PR, bo tam nie ma konfitur, ale w TVP pojawili się tarzysze partyjni okropnie fałszując starą przyśpiewkę o mediach publicznych oraz o niewidzialnej dla zwykłego śmiertelnika misji. Na marginesie warto wspomnieć, że inkryminowanej misji nie potrafiła na Woronicza znaleźć nawet Najwyższa Izba Kontroli. Nic dziwnego, owa misja to w praktyce podział mediów pomiędzy partyjnych namiestników, ostatnio trafnie i modnie zwanych politrukami. W wyniku zapowiedzianego przez posłankę PO Iwonę Śledzińską-Katarasińską i przewodniczącego KRRiT Jana Dworaka "odpolitycznienia mediów publicznych" w TVP powstały trzy udzielne polit-biura. PO - Jedynka, Dwójka, Kultura, Historia, itd. PSL - Info. SLD - Polonia. Zorganizowany przez apolitycznego przewodniczącego KRRiT Jana Dworaka (UD, UW, PO) cudowny "konkurs" na prezesa Juliusza Brauna, wygrał... apolityczny Juliusz Braun (UD, UW), który wybrawszy również w cudownym "konkursie" dyrektora Jedynki Piotra Radziszewskiego (w pozostałych antenach zabrakło cudów, więc skorzystano tam ze zwykłego objawienia) usiłował przez pół roku prowadzić z publicznością (m.in. Teatru na Żywo) grę operacyjną pod kryptonimem: Telewizja Apolityczna, ale zagubił się w meandrach konspiracji tracąc wiarę i wiarygodność. Apolitycznego prezesa dzielnie wspierał (wszechobecny w Teatrze na Żywo) jego niedawny bezpośredni przełożony, również apolityczny minister kultury Bogdan Zdrojewski (PO), i też nie miał do siebie zaufania. Aż dziw bierze, że obaj nie wystąpili jeszcze w programie TVN "Piaskiem po oczach" (być może dlatego, że jest apolityczny). Zdesperowany przewodniczący KRRiT Jan Dworak oświadczył w końcu, że pełne odpolitycznienie mediów, zwanych (fałszywie - przypis mój) publicznymi, jest niemożliwe i zażądał od Narodu opłat z tytułu posiadania gniazdek elektrycznych. I tu się kończy przypowieść o paradzie słabych blagierów i potrójnym kłamstwie. Politycznym - media nie są publiczne i publiczność nie będzie ich utrzymywać. Są partyjne, a zatem abonament, jeśli koniecznie chcą, mogą płacić członkowie dzielących się nimi partii, wg parytetu. Handlowym - TVP i PR to spółki prawa handlowego rozliczane z zysku, czyli działalności komercyjnej (ostatnio ponad 80% przychodów). Mamy tu do czynienia z wieloletnim procederem psucia rynku godzącym w prawa konkurencji i konsumentów. Merytorycznym - abonament to nie towar, ani usługa i sprawa nie wytrzyma krytyki w żadnym sądzie.
i bardzo dobrze! na dno!
Ciekaw :
29% Radio + 25% Regionalne + 44% Telewizja = 98%
A gdzie pozostałe 2% czyli 8 mln ?