Nazwisko Rachoń przejdzie do polszczyzny jako rzeczownik pospolity pisany małą literą, będący określeniem skrajnej nieuczciwości i stronniczości dziennikarskiej, choć akurat przymiotnik "dziennikarskiej" nie bardzo jest tu na miejscu, bo odnosi się do funkcjonariusza partyjnego oddelegowanego na odcinek medialnej propagandy - prymitywnej, nachalnej, przeznaczonej dla ludu najciemniejszego z ciemnych, czyli pisoskiego.

Na równi z Rachoniem jest Klarenbach i Holecka. Ciężko o obiektywnego dziennikarza (może bardziej nie stronniczego), ale chyba nie ma specjalnie o co bić piany. Sprawny polityk powinien umiejętnie odbijać piłeczkę "dziennikarza" ;)

Mnie niezmiennie dziwi, że inteligentni ludzie dają się Rachoniowi robić w konia.
A przecież to tłuk jakich mało, intelektualny kloc i tłumok, gotowy na polityczne wezwanie powiedzieć cokolwiek.


Więc może nie są tak inteligentni jak o sobie myślą?