50 lat temu, jako aplikant - stażysta podpisałem umowę z wydawnictwem prasowym. Od tamtej pory pracowałem w regionalnych i ogólnopolskich gazetach codziennych, tygodnikach i miesięcznikach. Zajmowałem się PR-em, mam też na swym koncie publikacje naukowe. Od dziesięciu lat pobieram emeryturę i cieszę się się tym, że za moje teksty wciąż płacą mi dobrze i regularnie.
Wszystko to zaś upoważnia do następującej konkluzji:
jaki wydawca - taka gazeta; jaka gazeta - taka redakcja, jaka redakcja - tacy dziennikarze.

Praktycznie nie ma już dziennikarzy. Są pracownicy mediów i propagandyści. A winę za to ponoszą redakcje i "byznes".

Nagroda w 2005 roku za teksty o katastrofie smoleńskiej? Dobry ten dziennikarz.